21 Ağustos 2012 Salı

Introduction to Salzburg

Piran dönüşü "Çocuk bir de Salzburg görsün," diyen nöbetçi ebeyenlerim bir akşam üstü molası bahanesiyle beni şehre götürdüler. İzola'dan mayolarla yola çıkıp, ilerledikçe tişörtleri giyip, Avusturya sınırını geçince paçalılara dönüş yaptık. Piran'da arabadan indiğimizde montlarımıza, hırkalarımıza bürünmüştük.


-Efendim, arabayı bu tepenin altına park ettik. Kayanın altından istifade edelim diyen abilerim ablalarım, otoparkı bu tepenin altına oymayı uygun bulmuşlar.-

Şehre girip merkeze doğru ilerledikçe sankim bir Alman şehrindeymişim gibi hissettim, insanları bir sorguladım, gerçekten başka bir ülkede olup olmadığımız hususunda. Otobüs duraklarının, metronun işaretleri bile aynı fontta ve formattaydı.


- Burası tabi ki ismini hatırlamadığım ana cadde, mağazalar, küçük dükkanlar, kafeler, restoranlar..-


-Paskalya & Christmas dükkanı. Haziran ayında birinci hadise geçmiş, ikincisine aylar varken çıldır çıldır bir vitrinle bizleri selamlıyor. İkinci kısmı sentetik şeker içerse de birinci kısmı Karatay diyetine uygun, aylavyumurta.-


-Olası gelecek dönem ziyaretlerinde gezilesi kale-


-Şehir romantik mi, değil mi tartışmasına yol açan manzara. Tabi ki tartışma bir yere varmadı.-


Şöyle bir dolandık, Mozart'ın doğduğu (?) evin kapısının önünden geçtik (boncuk taktılar bize). Sokaklar pazar ıssızlığındaydı. Kısa çevre turumuz öncesinde rezervasyon yaptığımız restorana ulaştık. Bir yaklaşık sonuç olsa da hakiki Viyana şinitzel yeme umuduyla siparişlerimizi verdik. Bu esnada bu huysuz bünyenin tereyağıyla olan amansız savaşı unutulmuştu ve aynı bünye açıktan ölmekteydi. Neyse, efedim, siparişlerimiz masamıza ulaştı ve çok cüretkar bir tereyağı kokusu dalgası suratıma tokat gibi çarptı! Meğer güzelim etlerimiz kabus tereyağında kızartılmış da gelmiş. Açlık beni bir yemek bekleme süresine daha cesurca göğüs germekten alıkoydu ve ağlaya ağlaya yedim yemeğimi. Soğuma hızını artıran hava daha fazla gebeşmemize mani oldu ve yağmurlu Münihimize doğru siliceklerimizi çalıştırdık.


-Gözyaşlarımızı Bitti mi Sandın Restoranı-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder